Gisteravond ging ik mijn kat een kledder antivlooienmiddel geven. Het is van dat spul dat in een soort pipetje zit, dat je dan in zijn nek moet legen. Zodat 'ie bij het zichzelf wassen het niet oplikt. Want katten kunnen niet bij hun nek, schijnt.
Om geld te besparen hebben we capsules voor 'een grote hond', Uit die capsules moet je dan een kwart uit zien te halen en dat doen we dan met een injectiespuitje. Met naald. Ik heb dit al zo vaak gedaan dat ik dus totaal onvoorzichtig en te snel te werk ga, en opeens voel ik een scherpe prik in m'n vinger. 'Nou ja, eerst even dat vlooienmiddel toedienen,' dacht ik, 'kijk ik zo wel in hoeverre het ernstig is.' Maar voordat ik kan toeslaan vallen er grote rode druppels in kats vacht. Ik bekijk mijn linkerhand, die zit werkelijk onder het bloed!
Van 1 zo'n prikje! Alles kleeft en alles is rood. En blauw. Als ik m'n hand heb schoongewassen blijkt dat de naald dwars door m'n middelvinger is gegaan: twee wondjes, met daartussen een forse blauwe plek. Kan je toch nagaan hoe scherp die naalden zijn, ik voelde bijna niks. Stomme kat ook, met z'n stomme vlooien!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
He susan, het is nu 16 april... en geen nieuwe post meer. Is de injectie je fataal geworden?
Bedankt voor je post bij mij!
Frank
Een reactie posten