Gisteren zou het mooi herfstweer worden dus wij gingen fluisteren.
Dat wil zeggen, met een fluisterboot op het water, in dit geval de Weerribben nabij Giethoorn.
Een fluisterboot?
Dat is een bootje, formaat roeiboot, dat met een electromotor wordt aangedreven.
Het ding moet worden opgeladen en kan daarna 8 uur vrij varen. Het voordeel is dat je niet zo'n pestherrie maakt als met een motorboot. Eigenlijk hoor je vrijwel niks, behalve het zachte gezoem van het schroefje, dat zo groot is als de schotel van een kop-en-schotel. Geluid: ongeveer zoals een wasmachine is z'n zachtste fase. Je gaat dan ook niet hard, hooguit 6 of 7 km/h. Maar dat is nou juist het goeie ervan. Je kan lekker truttig gaan vogelen met zo'n boot, of gewoon een beetje luieren, of, wat ik deed, foto's maken.
Echt goed voor de conditie is het niet: je doet niks.
Volgende keer gaan we wel weer kanovaren
Dan nu een paar foto's
Deze is vanuit het hotel te Zwartsluis:
En deze zijn onderweg.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
hi lieve Suus, wat kan jij lekker schrijven zeg; een Rotterdamse Carmiggelt of Bril, want die leeft gelukkig nog. Als je de dunne poep langs je benen wilt laten lopen moet je inderdaad de Easyjet-vlucht links laten en de Qantas-vlucht naar ons mooie landje nemen voor een Wolkeriaanse ervaring in de Outback. En voor in het vliegtuig neem je een boek mee van Godfried Bomans, die het duidelijk minder naar zijn zin had op Rottummerplaat. Jij en Wouter zijn meer dan welkom. Ik tik dit op mijn zak-Mac dus ik voel de kramp al via mijn wijsvinger mijn hand intrekken, dus ik ga stoppen. Heb je echter een uurtje vrij tijdens de lunch in november? Ik ben dan in het land en praat graag lekker met je bij over een lekkere saté bij Stobbe. Stuur me even een mailtje! Zoen, Tim
Een reactie posten