Ik las een boek tijdens mijn vakantie. Dit was een boek van het soort waar je je overdag op verheugt om er 's avonds, in bed, in te lezen. Zo'n boek wat je zo bezighoudt, dat je denkt aan de hoofdpersoon terwijl je er niet in aan het lezen bent.
In dat boek werd zelfmoord plegen benoemd als 'ontsnappen'. 'Ontsnappen' aan het leven dus. Zo kan je dus zeggen 'die-en-die is ontsnapt'. Om te voorkomen dat mensen ontsnapten moesten ze in dat boek dus worden bewaakt, maar dat terzijde.
Ik vind 'ontsnappen' een passende, mooie terminologie. Want ontsnappen in de traditionele zin van het woord, doe je omdat je het graag wil, daar kan niemand omheen. En het heeft iets spannends, iets geheims.
Misschien heb ik het allemaal verkeerd begrepen, sorry dan meneer van der Jagt, maar ik vind het een goed woord.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten