Soms is het wel fijn om niet zo goed iets te kunnen. Want als je het dan wel goed doet, zomaar, opeens, dan wordt je daar weer blij van.
Bijvoorbeeld ik & mijn autorijden.
Ik was gisteren in een slecht humeur, snel geïrriteerd, gewoon een negatieve dag dus. En echt goed, echt goed rijden kan ik natuurlijk nog lang niet.
Enfin, ik reed naar de sportschool - had weinig zin, en er was één parkeerplek available. Fileparkeren bedoel ik, op een redelijk drukke doorgaansweg.
'Dit zal ook wel mislukken,' dacht ik somber, maar het ging perfect! Bandjes 2 centimeter van de stoeprand vandaan, prachtig, in ene keer in- en uitgedraaid, goed gelet op het overige verkeer, niet te lang getreuzeld, kortom: briljant.
Trots stapte ik de sportschool binnen: ik zou er 'es effe flink tegenaan gaan!
skip to main |
skip to sidebar
Zoals mijn ogen zien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten