Omdat ik wat aan de belichting van mijn digicamera zat te prutsen, maakte ik zomaar deze foto. Mooi per ongeluk. Want wat past beter bij het depressiefste jaargetijde -de herfst-, dan deze verloren handschoen? Jammer dat het geen want is. Dan had ik een lekker somber stukje tekst kunnen schrijven:
Want jij was zo bijzonder.
Nu ben je alleengelaten en verloren.
Want ik moet je niet meer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten