Spikes

Ik heb wat met schoenen. Nou is dat heel normaal voor een vrouw, maar ik heb eigenlijk vooral iets met sportschoenen. Ik heb nog altijd de voetbalschoenen die ik op m'n veertiende kreeg voor het hockey. En ze passen nog altijd. Leren Adidasjes, zwart met witte strepen, 13 vaste noppen, veel te lange veters: 50 gulden.
Eerlijk gezegd was ik ook veel liever op voetbal gegaan dan op hockey maar dat mocht niet:
"Voetbal is niet voor meisjes." Bijzonder getalenteerd voor hockey was ik overigens niet: in het eerste veldseizoen maakte ik één goal. En ik was niet de keepster.
Maar sportschoenen, ik kan ze echt niet weggooien. Ik heb ooit een paartje wrijvingsschoentjes (om te klimmen) weggegeven, omdat ik nieuwe had gekocht, maar daar ben ik ook nooit overheen gekomen. Ik zou best wel voor iedere soort van hardlopen schoenen willen hebben: en dan in het bijzonder spikes voor de cross. Maar dan moet ik natuurlijk wel wat meer dan één in het jaar lopen. Toch minstens twee.
(plaatje van www.rogansshoes.com)