Blokfluit

Ik heb ook wat met muziekinstrumenten.
Zo heb ik bijvoorbeeld jarenlang blokfluit gespeeld. Het enige muziekinstrument dat mijn vader wenste te betalen voor mij. Ik wilde natuurlijk eerst harpiste worden. Dat mocht niet. Wel mocht ik lid worden van een kinderkoor. Ja, dag, daar had ik geen zin in. Zingen, dát was stom. O ja - en pianoles heb ik ook gehad, want, een piano, die hadden we immers al.
Toch bleek ik in zekere mate wel talent te hebben voor het bespelen van de blokfluit. Ik ging op voor diploma 1, maar speelde zo goed en vooral zo muzikaal dat ik meteen diploma 2 kreeg.

En echt leuk - leuker dan de gewone les - was het ensemble. Met z'n vieren: sopraan, alt, tenor en bas. We draaiden dan af en toe de rollen om. Dat was alleen voor de bespeler van de bas minder leuk, omdat dan soms de condens - dat heb je met blaasinstrumenten - van je voorganger door het koperen pijpje terugliep in jouw mond. Maar goed, ik speelde toch eigenlijk het vaakst alt of sopraan. Dat was de interessantste partij, want, de leidende partij. De partij waar het om ging. De belangrijkste dus.
Want de anderen, dat waren natuurlijk alleen mijn begeleiders.