Ik wil een rijbewijs

Ik moest in Abcoude zijn. Gisterenavond. Met de trein.
Nou, dat heb ik geweten. Viel de heenweg al niet mee, de terugweg was een regelrecht drama.

Ik werd afgezet bij 'het station' van Abcoude, en moest naar Rotterdam. 'Station' is een groot woord voor dit ondergepiste, vervallen, winderige bouwval. Maar goed, mijn trein zou gaan om 23.06. 'Zou gaan'. want net toen ik naar huis belde, -ik kom eraan- werd er vrolijk omgeroepen: 'De trein van 23.06 uur naar Utrecht rijdt vandaag... niet'. Einde bericht. En flipflapfloep, de aangekondigde trein verdween van het blauwe bord. Niet vertraagd, nee, rijdt gewoon überhaupt niet.

Er zijn nog vier sporen in Abcoude. Op één ervan stond nog een trein aangekondigd, Alkmaar, zag ik vanuit de verte. Dus door de pistunnel naar de andere kant gelopen. Net toen ik het bord stond te bekijken werd er vrolijk omgeroepen: 'De trein van 23.36 uur naar Alkmaar rijdt vandaag niet'. En weer flipflapfloep. Alles weg. Niemand aanwezig, geen trein meer.
Niks meer. Godverdegodver. Wat nu? Geen geld voor een taxi, die er ook trouwens niet stonden.

Maar naar huis gebeld. Gelukkig - hij wilde mij ophalen!! Afgesproken, dus. En nu maar wachten, wachten, wachten. We hadden af en toe telefonisch contact, hij was in Gouda, voorbij Utrecht, vlakbij Abcoude. Na een uur -ik had 't intussen koud gekregen en liep een beetje rond- kwam er een politiewagen. Deze agenten vonden het nodig mij nauwlettend, tien minuten lang, vanuit hun warme auto in de gaten te houden, Alsof ik iets anders deed dan gewoon wachten. Alsof ik met een voorhamer de hele tent kort en klein aan het slaan was. Nou, ik had er wel zin in ja! Na anderhalf uur in de kou kwam mijn vriend eindelijk aangereden, in een hele warme auto...
Thuis, om kwart over een, heb ik de verwarming op 25 graden gezet. Ik ga nooit meer naar Abcoude! Al helemaal niet met de trein!