Vandaag zat er een leuke jongen tegenover mij in de trein.
Of nee, hij stond. Op de banken. Hij was gekleed in een camouflagebroek.
Hij klom op de leuningen. Hij was een jaar of zes.
Zijn vader zat naast hem, en wees hem slechts terecht als hij reizigers echt hinderde. Zodat hij ongeremd kon klauteren, klimmen, en hangen aan het bagagerek.
Als ik ooit een zoon krijg moet het er zo één zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten